22 Temmuz 2009 Konarı Bisiklet Gezisi
30 Temmuz 2009 Perşembe
0
yorum
Ekip elemanlardan ufacık bir kısmının Konarı gezisi :)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
Biskar Bisiklet Karabük
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
Biskar Bisiklet Karabük
Haziran 2009
Etiketler:
20 Temmuz 2009 Yazıköy-Düzce Kanyonu Gezisi
Ekibin bir bölümü olarak il sınırları içinde ufak turlarla avuuyoruz kendimizi. Yazıköye giderken... :)
Aldığımızı nevaleyi düzce kanyonunda yemek üzere yoldayız :)
Aramıza sonradan katılan Ömer Kabul abimizin aldığı helvayı yerken ... Ve kapanışş :D
Biskar Bisiklet Karabük
Haziran 2009
Etiketler:
2 Temmuz 2009 Biskar Ereğli Yollarında..
9 Temmuz 2009 Perşembe
0
yorum
Bir Ereğli sevdasıdır gidiyordu tur ekibimizde yaklaşık 2 aydır... Tuncer Abinin verdiği söz ve döktüğü (böbrek) taşların da yardımıyla 2 Temmuz günü çıktık yola saat 2.30 da valiliğin önünde buluştuk.
Grubumuzun misafir üyesi Atahan. (sağda)Kısa sürede ekibe ayak uydurdu ve yaklaşık 1 buçuk saat içinde İlk durağımız Yenice’deyiz
Gün aydınlanırken Zonguldak’a iyice yaklaşmıştık.
İsmail ve Atahan
Grubumuzun misafir üyesi Atahan. (sağda)Kısa sürede ekibe ayak uydurdu ve yaklaşık 1 buçuk saat içinde İlk durağımız Yenice’deyiz
Gün aydınlanırken Zonguldak’a iyice yaklaşmıştık.
İsmail ve Atahan
Yolda biraz mola verdik ve bu ilk molamız. İşte dinlendiğimiz yer.
Zonguldak yolunun zorlu rampaları bizi biraz yavaşlattı. İşte Zonguldak yolundan bazı görüntüler. Bu arada rampada farkı bastığım için bol bol fotoğraf çekmeye zamanım oldu. Tuncer Abi kızacak biraz bunu yazdığım için ama öyle işte :P
Sonunda kendi çabalarımla Zonguldak tüneline vardım ve 15 dakikalık beklemeden sonra Tuncer Abi ve Atahan’ı da alarak yola devam ettik. İşte tünel ağzında bir fotoğrafım.
Sonrası da çorap söküğü gibi geldi tabii ki. Zonguldak 6 saatte biter mi diye hep düşünürdük ve inanın bitiyormuş ve Balık lokantası. Denize sıfır ve grubumuzun asil üyesi Atahan. (gerçekten bitkin görünüyor)
8.30 da Zonguldak’taydık ve bu bizim ekibimiz için iyi bir zaman oldu. Balıklar bittikten sonra yolumuza devam ettik ancak o Ereğli rampaları yok mu:S Öylesine yavaşlattı ki bizi. O yavaşlama da üzerine eklendi mi tam 12 saatte vardık hedefimize ve Mustafa Abi hemen girişte karşıladı bizi.
Sonrasında Mustafa Abinin evinde rahatlatıcı bir duş ve ardından gelen uyku ile yol yorgunluğumuzu attık ve akşama da sahil turuna geçtik. Tuncer Abi lise arkadaşını buldu sahilde Tabii ki bizim için büyük mutluluk ve bulunmaz bir nimet bu çünkü ertesi akşam evinde yemeğe davetliyiz. İşte ilk sahildeki ve sonrasında yemek sofrasındaki görüntülerimiz...
Hımmm şimdi durun bakalım. Ertesi akşam yemeğe davet edildik demiştim. Kimse merak etmedi mi o günün sabahında neler yaptık
Yok yok daha Düzce’ye gitmiyoruz sadece minik bir deniz keyfi. Buyrun fotoğraflarımız..
Atahan ve Tuncer Beyin neşeli bakışları
Ardından Ereğli’de yaşayan amcamın evine geçtik ve o da sağolsun bizi en iyi şekilde ağarladı. He bu arada unutmadan şunu da söyleyeyim işte Düzce’ye gidiş hazırlıklarımız Tur içinde tur diye ben buna derim işte. Otobüsle Düzce’ye gidiş, orada İstanbul Bisikletliler Derneği ile buluşma ve bisikletle Ereğli’ye dönüş..İşte sabah kahvaltımız ve Ayhan Amcam ...
Ve ardından arabalar garajdan çıkartılıyor
1 saatlik otobüs yolculuğunun ardından Düzce’ye vardık.
Ve Düzce belediye başkanının odasında Bisikletliler Derneğinden arkadaşlarımız da oldu
Bu da belediyenin önü. Sanki kıyamet günü gibi herkes toplanmış yahu bisikletler falan:P
Belediye başkanımızın ısmarladığı yemeği de yedikten sonra otobüse yüklediğimiz bisikletlerimizle birlikte Çilimli Belediyesi’ne doğru yola çıktık. İşte restorandan bazı görüntülerimiz.
Burada da Murat Bey ve Düzce Belediye Başkanı
Bisiklet yüklü otobüs...
Bu da içeriden bir kare
İşte bu karemizde de otobüsden indik ve Çilimli Belediyesi’ne doğru sürmeye başladık. Kişisel gözlemim olarak söylüyorum ki sanırım bu sürüş bizim ekibi açmadı ama Ereğli’ye dönüşte yollara iyice hakim olduk...
Tuncer Abi ve ben en öndeyiz..
Çilimli’de çileklerimizi yedikten sonra Ereğli’ye doğru yola çıktık ve yolda başımıza neler geldi neler..
Yolda iki tane turist gördüm ve onlarla Ereğli’ye kadar geri geldim
Dönüşte de zorlu rampalar bizi bekliyordu. Offf ya ne yapsak da bitse şu rampalar diyoruz hep. Neyse ufak bir mola verelim de sonra tırmanırız diyoruz ve rampaların tam başlangıcındaki markete atıyoruz kendimizi
Yaklaşık 5 km lik rampayı 10 dakikada çıkıveriyoruz. Demek ki gözümüzde büyüttüğümüz kadar yokmuş :D
Yardımsever bir vatandaşımız bizi rampanın yukarısına kadar çıkarıverdi sağolsun. Ama bu rahatlığın bir bedeli vardı tabii. Tuncer Abinin hız göstergesi olduğu yerden düşmüş. Sonradan geri dönüp buldum ama parçalanmıştı tabii. Kim bilir üzerinden ne geçti. İşte kırık hız göstergesini gören Tuncer Abinin hüzünlü anları..
Neyse canım sağlık olsun deyip devam ettik yola ve sonunda 1 patlak lastikle vardık Ereğli’ye. Benim arka lastik patladı ve onardıktan sonra yola devam ettik. Yolda bir de fındık sefası yaptık aslında iyki de patlamış diyorum ya
İşte fınfık yediğimiz yer burası. Arkadaki beyaz karavanda adam bal fınfık falan satıyormuş. Atahan da patlak lastiğin sesini duyamadığı için bizi burada beklemiş. Biz de gidip onun keyfine dahil olduk
Ereğli’ye çok yaklaştık. Burası da Alaplı girişi denebilecek bir tabelanın yanı...
O da ne ya olacak iş mi bu şimdi. İkisi de çok sıkışmış olacak ki bir tuvalete iki kişi girmekten çekinmediler ... :P
Sonunda Ereğli’ye vardığımızda yıpranmıştık epey. Eeee bizim için kolay değil. Ereğlinin kendisi zaten 160 km. Onun üzerine bir de Düzce yordu bizi ve ertesi sabah otobüsle yaptık dönüşümüzü eve. İşte bu 4 güne yayılan uzun gezimizde 15 günlük bir tatilmişcesine yorulduk ve eğlendik. Heee neredeyse unutuyordum bir resim daha var gurur tablomuz olan. Ereğli’ye girerken 6 km lik bir rampa iniyorsunuz ve o rampada Tuncer Abinin göstergesi bakalım neler yapmış ( Bunu ereğlide sahil turu yaparken oturduğumuz cafede çektim. Tuncer Abi o kadar dedi bisiklet üstünde çekmen lazım diye ama acele etmemiştim. İnanın bilseydim göstergenin başına gelecekleri. Hemen orada çekerdim ama napalım buna da şükür diyorum. )
Gezi TOPLAM verileri
Bütün ekip arkadaşlarıma teşekkür ederim..
Zonguldak yolunun zorlu rampaları bizi biraz yavaşlattı. İşte Zonguldak yolundan bazı görüntüler. Bu arada rampada farkı bastığım için bol bol fotoğraf çekmeye zamanım oldu. Tuncer Abi kızacak biraz bunu yazdığım için ama öyle işte :P
Sonunda kendi çabalarımla Zonguldak tüneline vardım ve 15 dakikalık beklemeden sonra Tuncer Abi ve Atahan’ı da alarak yola devam ettik. İşte tünel ağzında bir fotoğrafım.
Sonrası da çorap söküğü gibi geldi tabii ki. Zonguldak 6 saatte biter mi diye hep düşünürdük ve inanın bitiyormuş ve Balık lokantası. Denize sıfır ve grubumuzun asil üyesi Atahan. (gerçekten bitkin görünüyor)
8.30 da Zonguldak’taydık ve bu bizim ekibimiz için iyi bir zaman oldu. Balıklar bittikten sonra yolumuza devam ettik ancak o Ereğli rampaları yok mu:S Öylesine yavaşlattı ki bizi. O yavaşlama da üzerine eklendi mi tam 12 saatte vardık hedefimize ve Mustafa Abi hemen girişte karşıladı bizi.
Sonrasında Mustafa Abinin evinde rahatlatıcı bir duş ve ardından gelen uyku ile yol yorgunluğumuzu attık ve akşama da sahil turuna geçtik. Tuncer Abi lise arkadaşını buldu sahilde Tabii ki bizim için büyük mutluluk ve bulunmaz bir nimet bu çünkü ertesi akşam evinde yemeğe davetliyiz. İşte ilk sahildeki ve sonrasında yemek sofrasındaki görüntülerimiz...
Hımmm şimdi durun bakalım. Ertesi akşam yemeğe davet edildik demiştim. Kimse merak etmedi mi o günün sabahında neler yaptık
Yok yok daha Düzce’ye gitmiyoruz sadece minik bir deniz keyfi. Buyrun fotoğraflarımız..
Atahan ve Tuncer Beyin neşeli bakışları
Ardından Ereğli’de yaşayan amcamın evine geçtik ve o da sağolsun bizi en iyi şekilde ağarladı. He bu arada unutmadan şunu da söyleyeyim işte Düzce’ye gidiş hazırlıklarımız Tur içinde tur diye ben buna derim işte. Otobüsle Düzce’ye gidiş, orada İstanbul Bisikletliler Derneği ile buluşma ve bisikletle Ereğli’ye dönüş..İşte sabah kahvaltımız ve Ayhan Amcam ...
Ve ardından arabalar garajdan çıkartılıyor
1 saatlik otobüs yolculuğunun ardından Düzce’ye vardık.
Ve Düzce belediye başkanının odasında Bisikletliler Derneğinden arkadaşlarımız da oldu
Bu da belediyenin önü. Sanki kıyamet günü gibi herkes toplanmış yahu bisikletler falan:P
Belediye başkanımızın ısmarladığı yemeği de yedikten sonra otobüse yüklediğimiz bisikletlerimizle birlikte Çilimli Belediyesi’ne doğru yola çıktık. İşte restorandan bazı görüntülerimiz.
Burada da Murat Bey ve Düzce Belediye Başkanı
Bisiklet yüklü otobüs...
Bu da içeriden bir kare
İşte bu karemizde de otobüsden indik ve Çilimli Belediyesi’ne doğru sürmeye başladık. Kişisel gözlemim olarak söylüyorum ki sanırım bu sürüş bizim ekibi açmadı ama Ereğli’ye dönüşte yollara iyice hakim olduk...
Tuncer Abi ve ben en öndeyiz..
Çilimli’de çileklerimizi yedikten sonra Ereğli’ye doğru yola çıktık ve yolda başımıza neler geldi neler..
Yolda iki tane turist gördüm ve onlarla Ereğli’ye kadar geri geldim
Dönüşte de zorlu rampalar bizi bekliyordu. Offf ya ne yapsak da bitse şu rampalar diyoruz hep. Neyse ufak bir mola verelim de sonra tırmanırız diyoruz ve rampaların tam başlangıcındaki markete atıyoruz kendimizi
Yaklaşık 5 km lik rampayı 10 dakikada çıkıveriyoruz. Demek ki gözümüzde büyüttüğümüz kadar yokmuş :D
Yardımsever bir vatandaşımız bizi rampanın yukarısına kadar çıkarıverdi sağolsun. Ama bu rahatlığın bir bedeli vardı tabii. Tuncer Abinin hız göstergesi olduğu yerden düşmüş. Sonradan geri dönüp buldum ama parçalanmıştı tabii. Kim bilir üzerinden ne geçti. İşte kırık hız göstergesini gören Tuncer Abinin hüzünlü anları..
Neyse canım sağlık olsun deyip devam ettik yola ve sonunda 1 patlak lastikle vardık Ereğli’ye. Benim arka lastik patladı ve onardıktan sonra yola devam ettik. Yolda bir de fındık sefası yaptık aslında iyki de patlamış diyorum ya
İşte fınfık yediğimiz yer burası. Arkadaki beyaz karavanda adam bal fınfık falan satıyormuş. Atahan da patlak lastiğin sesini duyamadığı için bizi burada beklemiş. Biz de gidip onun keyfine dahil olduk
Ereğli’ye çok yaklaştık. Burası da Alaplı girişi denebilecek bir tabelanın yanı...
O da ne ya olacak iş mi bu şimdi. İkisi de çok sıkışmış olacak ki bir tuvalete iki kişi girmekten çekinmediler ... :P
Sonunda Ereğli’ye vardığımızda yıpranmıştık epey. Eeee bizim için kolay değil. Ereğlinin kendisi zaten 160 km. Onun üzerine bir de Düzce yordu bizi ve ertesi sabah otobüsle yaptık dönüşümüzü eve. İşte bu 4 güne yayılan uzun gezimizde 15 günlük bir tatilmişcesine yorulduk ve eğlendik. Heee neredeyse unutuyordum bir resim daha var gurur tablomuz olan. Ereğli’ye girerken 6 km lik bir rampa iniyorsunuz ve o rampada Tuncer Abinin göstergesi bakalım neler yapmış ( Bunu ereğlide sahil turu yaparken oturduğumuz cafede çektim. Tuncer Abi o kadar dedi bisiklet üstünde çekmen lazım diye ama acele etmemiştim. İnanın bilseydim göstergenin başına gelecekleri. Hemen orada çekerdim ama napalım buna da şükür diyorum. )
Gezi TOPLAM verileri
Trip dist:327.24 km
Trip time:17:09
Avg speed:19.06km
Max speed:80.35km
Makalemi misafirimizin resmi ile bitirmek istiyorum. Renkli kişiliğinden dolayı teşekkür ederim Atahan :D
Makalemi misafirimizin resmi ile bitirmek istiyorum. Renkli kişiliğinden dolayı teşekkür ederim Atahan :D
Bütün ekip arkadaşlarıma teşekkür ederim..
Biskar Bisiklet Karabük
Paylaşan: İsmail Metin Sayım
Paylaşan: İsmail Metin Sayım
Etiketler:
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
